Recensie Het leven uit een dag

    "Ik vind 'Het leven uit een dag' geen top boek.
Dat komt meer door de uitwerking van het boek dan door de ideeën achter het boek. Ik vind dat A. F. Th. van der Heijden vaak te lang en te uitgebreid op bepaalde zaken in gaat. Hierbij gaat het mij vooral om de beschrijvingen van bepaalde gebeurtenissen (het ovale portret, het parachutespringen), Dit maakt voor mij het boek soms langdradig. Ook werd het mij soms te pervers. 
De ideeën achter het boek vind ik echter prachtig. Er zitten veel gedachten in die te zijn overhevelen naar mijn wereld en mij aan het denken hebben gezet. Bijvoorbeeld het verstrijken van tijd. In het begin is het al interessant om te zien hoe een leven van een dag functioneert, maar later in de hel word je op een speciale manier geconfronteerd met het tijdsverloop. In de hel denkt Benny eerst dat hij versneld leeft en dat hij de enige is die dat merkt. "De levens van de mensen raakten versneld op, maar niemand scheen haast te hebben."
Ik denk echt dat we meer moeten genieten van onze tijd, er bewuster mee omgaan. Voor je het weet ben je weer een jaar ouder. De eenmaligheid is ook zo'n onderwerp. Is onze wereld echt zo'n sleur van herhalingen, als wordt voorgespiegeld in de hel (onze wereld) in het boek. Als een boek bij mij dat soort gedachten opwekt vind ik het een goed boek, maar een top boek is soms wat minder gedetailleerd. 
Het was leuk om een keer met een boek van A. F. Th. van der Heijden kennis te maken.
                                                                                           Erwin Bakker, zoekboekverslag.nl


Het boek 'Het leven uit een dag' is een ontzettend interessant boek om te lezen.
Soms zit er iets te veel erotica in, wat mij betreft (bijvoorbeeld als Benny in de hel terecht komt en kennismaakt met prostitutie. Die details van de prostitutie waren niet nodig, er was niet echt een doel en ik vind dat het de liefde tussen Benny en Gini minder belangrijk laat lijken). Verder over het algemeen te veel details:
'Benny bleef met zijn pink de witroze schelp omcirkelen, die nog klam was van het douchen. Hij was niet getand als de schelp op het strand waar zijn grootvader gestorven was, maar fijngeslepen en afgezet met een teer dons. Vanzelf kwam het topje van zijn pink tot twee, drie keer toe in een volgende ellipsvormende baan dieper in het oor terecht. Uit de gehoorgang kroop het knisperende schuim van een restje shampoo zijn vingertop tegemoet. ...
Toen hij die hele reis met zijn tong wou overdoen, moest hij Gini met beide armen vasthouden. Benny proefde de zepige smaak van shampoo, en nog iets: het bitterzoete uit het diepst van de trechter.'
(blz. 71)
Zoals Erwin Bakker ook al zegt in zijn recensie is dit iets te gedetailleerd. Prima dat Benny aan Gini's oor likt, maar ik hoef niet te weten hoe haar oorsmeer smaakt. 
Natuurlijk zijn er niet alleen nadelen aan veel details, in sommige scènes maakt het de gebeurtenis juist heel realistisch. Als Benny bijvoorbeeld naar de stoel loopt om geëlektrocuteerd te worden. 
'En dan die riemen en gespen... Ondanks hun formaat, dat geneutraliseerd werd door de afmetingen van de stoel, deden ze aan het tuig van een kinderstoel denken - een steiger eerder naar het leven dan naar de dood.' (blz. 133)
    Wat ik zo interessant vind aan het boek is dat de mensen werkelijk maar één dag leven. 
We zijn zo vaak geneigd om te zeggen: later wil ik dit gaan doen. Of: als ik ooit de kans krijg, ga ik dat doen. We stellen dingen vaak uit, en soms komt er niks van onze plannen terecht.
Maar in dit boek is dat niet mogelijk. Je kan nu niet zeggen: als ik over drie jaar van school af ben, ga ik een wereldreis maken. Je moet het nu doen, en elk moment is uniek want het gebeurt maar één keer. 
Ik denk dat dit misschien ook wel deels de bedoeling was van het schrijven van dit boek. Maar het kan van der Heijden natuurlijk ook geïnspireerd hebben om dit boek te schrijven; iedereen vraagt zich natuurlijk wel eens af wat je allemaal zou doen als je zou weten dat je er morgen niet meer zal zijn.
Iedereen vraagt zich natuurlijk wel eens af hoe je leven zou zijn als je een eendagsvlieg was.
Ook staat er op een van de eerste pagina's van het boek: 'L'enfer c'est la répétition.' (De hel, dat is herhaling.) Een citaat van Eugène Ionesco, een Franse schrijver van het absurde toneel, wat van der Heijden ook geïnspireerd zou kunnen hebben. 
    Het is wel erg onduidelijk waar dit verhaal zich afspeelt. Er wordt wel vertelt over een stad aan het strand, maar niet welke stad. Omdat alles in één dag gebeurt veranderd de stad echt heel snel en komen er om het uur nieuwe gebouwen bij.
Ik vond het erg lastig om me dat voor te stellen, want wat voor stad is het? New York? Amsterdam? Of kleiner. Heerenveen? (Heerenveen is eigenlijk een dorp.)
    Het leven uit een dag is niet een boek voor iedereen. Het is immers niet erg waarheidsgetrouw. Mensen die maar één dag leven is natuurlijk niet waarheidsgetrouw  maar de hel en de hemel spelen in dit verhaal ook een grote rol. Voor sommige mensen, die niet van het zware van de hemel en de hel houden is het ook een minder fijn boek om te lezen.
    Als je het boek leest blijf je wel tot het einde toe nieuwsgierig. Zeker als Benny geëxecuteerd wordt en in de hel terecht komt. Je vraagt je natuurlijk af waar Gini is, en of ze Benny nog zal ontmoeten of niet. 
Dit wordt pas op de allerlaatste bladzijde onthuld, en daarom blijf je maar doorlezen omdat je graag wil weten hoe het met het verliefde stel afloopt. 
(blz. 217,218)
'Zij daar... ik hier... en tussen die twee werelden in, voor ons allebei onbereikbaar, het kind.'
'Zo staan de zaken helaas.'
'Maar dan heeft God haar gestraft met de hemel.'
'...Kom nou niet aanzetten met God alsjeblieft.'
Op het bleke gezicht van de blinde man was een fijn glimlachje verschenen, waar de dode ogen geen deel aan hadden. Toch leek het of hij Benny recht aankeek.
'U heeft het aldoor geweten, he? U heeft het voorzien.'
'Och...'
'Erger nog. U heeft ons gelokt. Verleid. Die ventilator, dat was uw werk. Ontkent u het maar niet. U heeft zich laten doden... door mij, niet door haar... om ons uit elkaar te drijven. Uit haat.'
... 'Wat klaagt u nou toch, meneer Wult? Zie mij. Ik ben al oud. U komt net kijken. U heeft uw hele leven nog voor u.
Morgen is er weer een dag.'



0 reacties: